Na de meerjarige samenwerking aan het crossmediale project De Man Is Lam komen Rashif el Kaoui, Ahmet Polat en Lucas De Man met een tweede grote project. Tijdens hun gezamenlijke zoektocht naar nieuwe inzichten over masculiniteit stak bij Rashif en Ahmet, iedere keer de thematiek van migratie de kop op. Tussen de linkse discussies over gender fluïditeit, bi-culturaliteit en intergenerationele relaties en aan de andere kant het gedachtegoed van rechts waar termen als kleur bekennen, kant kiezen en zwart-wit denken veel gebezigd worden is er weinig ruimte voor een zoektocht naar hoe je je als man met een migratieverleden daartoe moet verhouden.

De Bastaard start met een reis van Ahmet en Rashif. Ahmet filmt de hele reis als een dagboek maar hij is tegelijkertijd personage. Via anekdotes over zijn eigen reis naar zijn (Turkse) vaderland stelt hij Rashif vragen. Als een vader is hij soms  advocaat van de duivel, soms bescheiden en luisterend. Van de reis wordt een documentaire gemaakt en die vormt weer de basis voor het theaterstuk waarin Rashif terugblikt, reflecteert en vooruit kijkt. Het scenebeeld zal bestaan uit drie schermen: één middenscherm en twee zijschermen. Zodanig dat het perspectief van een rijdende auto ontstaat. Letterlijke een roadmovie op scene dus, waarin slam poetry, film, proza en vertelling elkaar zullen afwisselen.