Het Zuidelijk Toneel met Hanneke Coolen-Colsters & SLOWPONY
Interactief hoorspel voor alle locaties
Java, 1948.
Een man van negentig jaar staat in Roosendaal op na een lezing van Hanneke Coolen-Colsters over haar opa in Indonesië. Hij vertelt heel aarzelend over zijn tijd in het jappenkamp en besluit voorzichtig dat Nederland niet alleen maar goede dingen heeft gedaan. De zaal luistert in stilte. Die stilte trof ons. We hebben nog geen taal gevonden om met elkaar te discussiëren over het koloniale verleden.
Omschrijving
Het debat over de dekolonisatie van Indonesië wordt vaak gekenmerkt door z’n felle toon. Spreken we over excessen of over oorlogsmisdaden, over politionele acties of een onafhankelijkheidsoorlog? En toch het spreken moet: ongeveer drie miljoen Nederlanders is nazaat van een grootouder die een rol in Indonesië heeft gespeeld. Drie miljoen, vaak slecht geïnformeerde Nederlanders.
De voorstelling wordt een samenwerking tussen maker/actrice Hanneke Coolen Colsters en Slowpony aka Audiocollectief Schik. Schik is een Vlaams-Nederlands collectief dat met baanbrekende podcasts als Bob, Laura H., El Tarangu tot de top van het Podcastwereld behoort.
In dit project worden de sterktes van beide aan elkaar gekoppeld. De kwaliteiten in storytelling, audio en podiumervaring van Audiocollectief Schik en inhoud, presentatievaardigheden en open podiumprésence van Hanneke Coolen-Colsters. In de uiteindelijke voorstelling staat Hanneke alleen op het podium.
Vergeet de klassieke voorstelling. We willen een beleving en een gesprek creëren. Het publiek krijgt een koptelefoon waarop ze fragmenten uit het archief en door acteurs ingesproken stukken en impressies te horen krijgen. Het publiek reist mee naar Indonesië en kruipt in het hoofd van ooggetuigen. Af en toe wordt de beleving onderbroken om met elkaar in gesprek te gaan. Vragen als: Wat zou je zelf gedaan hebben? Heeft de persoon die je hoorde het goede gedaan?
Maar stel (en nu komt het innovatieve) dat niet iedereen hetzelfde hoort? Maar dat het publiek stiekem in twee delen is opgesplitst, die exact even lange geluidsfragmenten horen, maar niet dezelfde. En stel dat er niet bijgezegd wordt of dit nu een Indonesisch perspectief is of een Nederlands. U leest het al, de mogelijkheden zijn eindeloos.
De voorstelling wordt een combinatie tussen een luisterspel, een lecture performance en dialoog met het publiek.
Voor beide circuits, theater en lezingen, is dit een ideaal concept.
Daarnaast is er ook nog een documentaireserie op Omroep Brabant/L1 en de Gelderlander en een tentoonstelling in museum Bronbeek
Bekijk de teaser
Specificaties
Speelperiode: op aanvraag Speelt in: bibliotheken, theaterzalen, aula's, schoolklassen, debatcentra, conferenties Aantal spelers op de vloer: 1 persoon Capaciteit: 30 personen (in overleg uit te breiden naar 60 personen) Duur: 60 minuten excl. uitgebreid nagesprek Vraagprijs: op afspraak |
“'We moeten spreken met elkaar. Deze voorstelling heeft alle troeven in handen om met diverse generaties een inlevend gesprek te voeren over geschiedenis, schuld, toeval en hoop voor een betere toekomst.'”
Hanneke Coolen-Colsters
Research & spel
Musicus in hart en nieren, daarbovenop film-theater-documentairemaakster. Niets gaat Hanneke te boven. Onverschrokken pakt zij elke uitdaging op. Met haar onverbeterlijke enthousiasme krijgt zij alles voor elkaar. Ze is eindeloos nieuwsgierig maar ook gedurfd kwetsbaar. Daarmee gaat ze als vanzelf met liefde de weerstand voorbij. Ze wil verwonderen en verbinden en maakt van elk podium haar thuis.
Met Het Zuidelijk Toneel neemt ze je komend seizoen mee in haar zoektocht “Java, 1948.” - naar de lege bladzijden van het dagboek van haar opa.
SLOWPONY
Research & maker
Nele Eeckhout (1988, België) en Mirke Kist (1991, Nederland) zijn medeoprichters van productiehuis SLOWPONY en AudioCollectief SCHIK. SCHIK maakt audioverhalen voor op locatie en thuis. In radiodocumentaires, podcasts, sounddesign en live performances zoekt SCHIK naar de grens tussen verhaal en ervaring, de grens tussen radio en theater. SCHIK maakte voor de VPRO de podcasts El Tarangu (2019), BOB (2017) en Roes (2016). BOB ging in première op het IDFA in 2017 en won de publieksprijs bij De Tegel. Daarnaast won de serie de prijs voor beste ‘Storytelling’ en de prijs voor ‘Beste podcast van Nederland’ tijdens de uitreiking van de Dutch Podcast Awards.
Piet Menu
Dramaturgie
Tim Verbeek
Artistieke begeleiding en productie
Michiel van Cauwelaert
Scenografie
Tijmen Bergman
Muziek
Tom IJpelaar
Techniek
Mike Weerts
Met dank aan
Hans van den Akker
Met dank aan
Lara Nuberg
Met dank aan
Yus Broersma
Met dank aan
Irma Devita
Met dank aan
Jostijn Ligtvoet
Fotografie
